Wanneer en waarom ben je begonnen met rollen? En om te concurreren?
Ik ben altijd gepassioneerd geweest door sport en zolang ik me kan herinneren, zou ik zeggen dat ik er een heb gedaan. De eerste herinnering die ik met de fiets heb, is een straat op gaan, ik herhaalde die klim totdat ik er niet meer tegen kon.
Ik hield van de vrijheid om op een fiets te zitten en te kunnen verkennen. Toen ik opgroeide met deze passie, genoot ik steeds meer van fietsen, hetzij met een BMX of met een mountainbike.
Mijn vader was gepassioneerd door fietsen en moedigde mijn oudere broer aan om te gaan rijden. Ik trad al snel in de voetsporen van mijn vader en mijn broer en ik werd dol op wielrennen op de weg in mijn adolescentie. Mijn hobby groeide alleen maar en ik begon al snel mee te doen aan lokale races voor jongeren. Dit was het begin van vele jaren van inspanning die me er eindelijk toe bracht mijn droom te verwezenlijken: professioneel wielrenner worden.
Houdt u er nog steeds van?
Natuurlijk. Fietsen is mijn leven en dat zal het altijd zijn. Ik leef het, ik adem het en ik ben dankbaar dat ik de vreugde kan ervaren die de fiets me geeft. Voor mij is fietsen in alle opzichten uniek en speciaal. Het verenigt mensen en het is iets waar iedereen van kan genieten, ongeacht leeftijd en bekwaamheid. Ik moet zeggen dat ik een beetje liefde voor de concurrentie zelf heb verloren. Mijn liefde voor fietsen kan nu echter niet groter zijn!
Wat vind je leuk naast fietsen?
Koffie en keuken.
Ik ben gepassioneerd door de koffiecultuur en ik geniet er echt van om te experimenteren, te proeven en goede koffie te delen.
Ik beschouw mezelf echter als een enthousiaste fijnproever, en ik hou van koken. Het kookproces is therapeutisch en biedt me een uitlaatklep om mijn creativiteit te verkennen. Ik geniet van het hele proces van het zoeken naar vers en heel voedsel van hoge kwaliteit en het experimenteren met smaken, texturen en kookmethoden.
Kies een kleur. Is het de kleur van je fiets?
De blauwe. Mijn voorkeurskleur (zoals velen waarschijnlijk al weten) is marineblauw.
Maar voor een fiets hou ik van wit. Ik vind het heel stijlvol, elegant en laat andere kleuren opvallen.
Wat is je favoriete route voor de winter? En voor de zomer?
In de winter, als ik in Girona ben, hou ik van een wandeling rond Olot. Het Garrotxa-gebied is mooi en puur. Ik heb het gevoel dat ik de stekker eruit kan trekken als ik op deze route rijd, vooral op een koude lentemorgen of een mooie, heldere winterdag.
In de zomer ben ik dol op de route Sant Hilari-Arbúcies-Girona. De uitzichten zijn verbluffend en het gevoel van klimmen dat de luchtvochtigheid in de omgeving het beste is.
Zonsopgang of zonsondergang?
Ik hou van de zonsopgang. Ik ben altijd een vroege ochtendmens geweest, dus het moet dageraad zijn.
Een goed geheugen met de fiets?
Ik heb zoveel goede herinneringen met de fiets dat het moeilijk is om er maar één te kiezen. Maar als ik er een moest kiezen, zou ik zeggen dat het een reis zou zijn die ik in januari met mijn vader aan de Sunshine Coast in Australië maakte. We toerde samen over de prachtige, glooiende wegen van de kust terwijl de zon door de oceaan gluurde. Het weer was perfect, er waren geen auto's en er waaide een licht briesje. Genieten van dat moment, het bijna twee jaar niet gezien hebben vanwege de Covid, was iets heel speciaals. Hij is de reden waarom ik begon met fietsen en moedigde me aan om mijn dromen om professional te worden na te jagen. Dus het was gedenkwaardig om dit met hem te delen.
En de slechtste herinnering?
Dit is ongetwijfeld het ongeluk dat ik in 2020 in Italië had. Hij was fitter dan ooit bij de hervatting van races na schorsingen vanwege de Covid-19. Op een trainingskamp in Italië daalde ik een heuvel af en raakte met hoge snelheid een auto. Ik werd per helikopter overgebracht naar het ziekenhuis van Bolzano met ernstige verwondingen die mijn leven op het spel zetten. Ik heb verschillende bekkenletsels opgelopen, longinstorting, verschillende gebroken ribben, hoofdtrauma, een verbrijzeld sleutelbeen... Gewoon om er een paar te noemen. Uiteindelijk wist ik niet of ik weer op de fiets zou kunnen stappen, maar ik was erg dankbaar dat ik nog leefde.
Ik praat er meestal niet over, omdat het me veel heeft geraakt. Ik kan echter eerlijk zeggen dat mijn levensvisie die dag en op een positieve manier radicaal is veranderd.
Wat is uw doel voor dit jaar?
Mijn doel is om mijn ervaringen en kennis over fietsen te delen en mijn passie voor fietsen via andere kanalen te benutten. Ik wil betrokken zijn bij de lokale gemeenschap en meer mensen aanmoedigen om erachter te komen waarom fietsen zo bijzonder is.
Een zin om onze fietsers te inspireren.
Laat anderen nooit aan je twijfelen of voorkomen dat je je dromen nastreeft, hoe onbereikbaar ze ook lijken.
